Hagia Sophia -

Inhoudsopgave

De Hagia Sophia (Aya Sofya) wordt beschouwd als een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. In feite heeft dit spectaculaire oude gebouw een rijk historisch verleden. Dit iconische bouwwerk is een orthodoxe basiliek die later een moskee werd en nu dienst doet als een belangrijk museum in de stad. Een van de meest opmerkelijke kenmerken van deze kerk is de grote koepel. De Hagia Sophia (Aya Sofya) werd zelfs vele jaren beschouwd als de grootste kathedraal vóór de bouw van de kathedraal van Sevilla in 1520.

Geschiedenis

In 325 bouwde Constantijn op de plaats waar zich eens heidense tempels bevonden, de eerste basiliek, die hij niet aan een heilige Sophia, maar aan de goddelijke Sophia wijdde. In 404 werd het bij een belegering in brand gestoken, in 415 door Theodosius II herbouwd, maar bij de belegering van Nicaea in 532 onder Justinianus, aan wie de huidige bouw wordt toegeschreven, brandde het opnieuw af.
Justinianus wilde dat deze kerk het prachtigste gebouw ooit zou worden. Daarom verzamelde hij de kostbaarste materialen en het fijnste marmer uit alle provincies van het keizerrijk (Efeze, Athene, Rome, enz.). Het werk werd uitgevoerd door twee Griekse architecten, Anthemios van Trallies en Isidoros van Miletus. Het gebouw werd voltooid in 548. Na een triomftocht over het Hippodroom ging Justinianus de basiliek binnen en verankerde deze: “Lof zij God, mijn illustere, die dit werk heeft verricht. Nineveh, Solomon!” Het hele bouwwerk werd in 6 jaar gebouwd – een extreem korte tijd.

De voorgevel van de basiliek was naar het westen gericht. In het atrium had Justinianus een marmeren cisterne gebouwd, waarop de beroemde Carcino-inscriptie NIPSON ANOHMATA MUNAN OPSIN was gegraveerd. Het interieur van de Hagia Sophia, hoewel ontdaan van zijn grandioze decoratie, roept nog steeds een transcendent gevoel van licht en onmetelijkheid op. De enorme koepel, die als een technisch wonder wordt beschouwd, lijkt in de lucht te hangen. Op 29 mei 1453, in de nacht van de belegering van Constantinopel, trok Mohammed de Veroveraar de Hagia Sophia binnen en beval dat deze hoeksteen van de orthodoxie in een moskee zou worden veranderd. Alle symbolen van het christendom (iconen, mozaïeken, enz.) werden met kalk bedekt en er werden islamitische motieven op geschilderd.
Gedurende bijna 500 jaar fungeerde de tempel als moskee.

Video

Na de verovering van Constantinopel in 1453 door het Ottomaanse Rijk zag sultan Mehmen II de kerk en werd er op het eerste gezicht verliefd op. Daarom werd de kerk omgebouwd tot een moskee. Verschillende kenmerken zoals de prachtige klokken, het hoogaltaar en de spectaculaire vaten werden verwijderd en in plaats daarvan werden nieuwe islamitische kenmerken toegevoegd. De nieuwe islamitische kenmerken omvatten de minbar, minaretten en mihrab, om er maar een paar te noemen.

In 1931 werd de kerk, die was omgetoverd tot een prachtige moskee, gesloten voor restauratie. Vier jaar later, in 1935, werd het als museum geopend dankzij een initiatief van de Turkse regering.

In 2020 zal het weer een moskee worden.

Tomben van de Sultans

Na uw bezoek aan Hagia Sophia raad ik u aan ook de graven van de sultans op de binnenplaats van de tempel te bezoeken. Dit zijn de drie cilindrische gebouwen voor de Hagia Sophia.
De toegang tot de graftombes is vanaf de zijkant, aan de weg die naar Topkapi leidt. Het deel van de binnenplaats met de graven is omheind, zodat er geen toegang is tot de rest van het Agia Sophia complex.